De klok moest een uur vooruitgeschoven worden, ook dat nog. Al moeilijk naar het camperbed kunnen gaan vanwege het nachtelijke licht en dan ook nog een uur minder…. Ha, maar we hebben vakantie, dus maakt het eigenlijk niet uit.
We zien wel wat ons lichaam met al die veranderingen doet.
En ’s ochtends worden we inderdaad om 8.30 wakker op oer-Hollandse zomertijd. Dat uurtje minder in Finland vergeten we gewoon de komende paar weken.
Vandaag op 21 juni, de langste dag dus, nog steeds op de Poolcirkel! De hele nacht heeft het ‘gejinglebelt’, het is hier 24 uur per dag een kerstcircus.
We gaan naar de stad Rovaniemi om het Arktikum te bezoeken, een museum en wetenschappelijk centrum over het hoge Noorden en apart een expositie over de Lapse cultuur.
Bij binnenkomst zien we ook dat er een tijdelijke tentoonstelling is over WOII, in 1944 hebben de Duitsers een groot deel van Lapland verwoest, waaronder Rovaniemi (vandaar dat er in de stad niets ‘ouds’ meer te vinden is), terwijl ze daarvoor goed bevriende landen waren. Ze hebben deze expositie dan ook de naam ‘Wir waren Freunde’ toegekend. Oeps!
Het Arktikum alleen al is een bezienswaardigheid, een bijzonder gebouw met een statige trap er naar toe waarop je je een keizer waant en een hal welke gedeeltelijk onder de grond is verstopt. De tentoonstellingen zijn ook mooi. Regelmatig kun je zelf een ervaring opdoen of een oliepijplijn met blokken bouwen…. Er is een permanente korte film over het Noorderlicht, welke wij nu in hartje zomer niet zullen zien.
Tegenover dit Arktikum ligt nog een gebouw, welke Ronald (al trappelend van ongeduld) nog liever wil bezoeken: het ‘Marttiini messenmuseum’ en een messenverkoopshop. Het walhalla voor mannen dus! De naam ‘Marttiini’ is hier in Finland net zo beroemd als ‘Victorinox’ in Zwitserland. Het meisje van de infobalie is blij dat we er zijn, ze geeft uitgebreide uitleg over het ontstaan van het bedrijf, welke messen waartoe dienen en Ronald mag een super-supermes uit de vitrine fotograferen, met een super-super prijs erop.
De vrouwen zijn hier echter in mijn ogen het best bedeeld, behalve allerhande keukenmessen ( 😉 ) is het allergrootste mes, geproduceerd door dit bedrijf, speciaal voor de (Lapse) vrouw gemaakt. Als de mannen vroegâh uit jagen gingen moest de vrouw zichzelf en de kids beschermen tegen ongewenste indringers, dit konden zowel brute dieren als brute mannen ‘van de overkant’ zijn. Zo’n mes zou ook prima in mijn keuken kunnen hangen! (Nu hoop ik maar dat mijn lieve, schattige overbuurmannen dit stukje niet lezen…).
Uiteraard heeft Ronald hier zelf zijn vaderdag cadeau gekocht…
Daarna even de stad in, inderdaad een blokkendoosnieuwe binnenstad met grote koopcentra. Rovaniemi ligt aan 2 rivieren en over eentje (de Kemijoki) is in 1989 de ‘Lumberjack’s Candle Bridge’ gebouwd. Een houthakkersbrug dus? Ik snap het niet helemaal, maar bovenop de pilaren brandt dag en nacht een licht, net zoals de kandelaar van een houthakker…. Weer wat geleerd.
We gaan al vroeg naar de stadscamping ‘Ounaskoski’ aan de overkant van de rivier om heerlijk in het zonnetje bij te komen van een paar enerverende reisdagen. Te lezen, niksen, een flinke was te draaien en te ‘laptoppen’, want de Wifi is hier weer best 🙂
Net even opgezocht en wij waren op 17 juni in Rovaniemi. Toeristisch, Wel interessant dat museum. Zien uit naar het volgende verslag. Liefs van ons beiden.
Ja leuk he! Wij rijden dan ongeveer dezelfde route, net wel even een afslag genomen van de E4 naar het Pyhä-Lusto NP, maar staan nu al weer aan het Inarimeer. Hier zijn jullie destijds rechtsaf geslagen en dan langs het meer Noorwegen weer ingereden bij Neiden. Wij kijken hoe de komende dagen het weer blijft, als het zo mooi is als nu gaan we die route ook doen en anders rechtdoor direct Noorwegen in! X
Neem de volgende keer John mee, dan kan hij meteen solliciteren als messenspecialist.
Ja doen we. John heeft alle gefotografeerde messen via Ronald al mogen bewonderen, hihihih