Toen we de Poolcirkel bereikten, wisten we al dat we huiswaarts zouden gaan. ’s Ochtends, vóór het wegrijden uit Stockholm, hadden we weeronline.nl al gezien dat er een aantal regendagen zouden volgen, met een klein lichtpuntje daarin.
Dinsdag 7 augustus vertrekken we tevreden van ons privé havenplekje. Een rustige nacht gehad en ’s ochtends lekker buiten ontbeten en genoten van de omgeving. Een grote bonte specht liet zich zien en horen; hij ging flink tekeer op een boom, dus wij vonden het een grote boze specht…
Vrijdag 3 augustus zijn we voor twaalven van de saaie Grongse camping af om de weg 74 oostwaarts te rijden richting Gäddede. Wat een prachtige is dat zeg! Het was van begin tot eind voluit genieten.
Misschien dat sommige lezers wel blij zijn dat we ook af en toe wat luierdagen inlassen waarop we niet zoveel doen en er dus ook niet zoveel te bloggen is. Na zoveel moois van de afgelopen dagen was het eigenlijk ook wel weer eens tijd om even wat rustiger aan te doen.
Zaterdag 21 juli werden we om 8.55 uur wakker. Ondanks de donder en bliksem van gisteravond en vannacht was er geen druppel regen gevallen in Idre. Dat betekende voor de omgeving weer een droge dag in het verschiet en voor ons dat we alweer buiten konden ontbijten.
Donderdag 19 juli gaan we op weg naar de Nipfjället bij Idre. Johanna vindt dit nog steeds de mooiste plek op aarde die ze ooit gezien heeft. Een soort thuiskomen. Maar hier zitten nog 460 kilometers tussen, die gaan we met dit hete weer echt niet in één dag rijden!
Maandagochtend 16 juli werden we heerlijk uitgerust wakker na een nacht op een wel heel stille parkeerplaats bij Tresticklan… We wilden richting Idre rijden, of misschien eerst nog wel een National Park ‘meepikken’, want er waren er twee binnen redelijk bereik. Johanna fotografeerde nog snel een rouwmantel, al de tweede hier in het park.
Zondag 15 juli was het tijd om de westkust van Zweden vaarwel te zeggen. Hij was ook op, die Zweedse kust: we zaten al bijna in Noorwegen. We waren echter té dicht bij een ander Zweeds NP dat we nog niet bezocht hadden: Tresticklan. Dus ging de reis niet naar Noorwegen maar landinwaarts.
Vandaag, 14 juli, is Laurens jarig! Wij zijn er weer eens niet bij. Om 0.00 uur wilden we voor hem zingen, maar hij nam de telefoon niet op. Voor ons ging de wekker om 7.15 uur, niet echt een vakantietijd, maar we wilden de boot van 8.30 uur naar de Kostereilanden halen.
Op donderdag 12 juli worden we wakker van zachte Garvik-campinggeluiden. We voelen ons helemaal thuis op deze vredige, kabbelende camping met alleen maar Zweden en Noren, en willen nog wel een extra dag hier blijven.
