Van Jotunheimen Feriesenter weg 51 weer op richting Fagernes. Deze route wordt de Valdresflya genoemd en is in de winter niet doorgankelijk.
Na ca. 20 km stuiten we op een Natuurwandeling, de ‘Hulderstigen’ door het natuurreservaat Stuttganglia van 2-3 uur (5,5 km). Het weer is niet super, beetje druilerig, maar om nu de hele dag in de camper te camperen daar worden we ook een beetje gaar van. Dus hup eruit, de wandelschoenen zijn weer droog dus die kunnen weer wat lijden.
En geleden hebben ze…..we waren in het begin al gewaarschuwd, want na 50 meter was alles al modder en water (weer stroompjes met gladde en diepe wiebelstapkeien), hahaha en dat bleef wel een beetje de teneur van de wandeling. Een prachtig natuurreservaat met heel veel verschillende gekleurde mossen en nog eens mossen.
Regelmatig een informatiebord met wetenswaardigheden over het reservaat en zelfs halverwege een gastenboek.
In het begin stond al verwachtingsvol de tekst dat er rendieren in het gebied rondliepen en als we er eentje tegen zouden komen die ziek of gewond was, moesten we direct bellen met de lokale beheerder. We hebben wel regelmatig tekenen (lees keutels) gespot, dus we waren warm. We zullen geduld moeten hebben met het echte aanschouwen van een kudde (eentje is ook goed!).
Tegen 16 uur waren we terug bij de startplaats en konden we de prachtige Valdresflya vervolgen. Deze werd adembenemend mooi en bleef telkens weer onze adem benemen. Het hoogste punt is op 1.389 meter. En daar hebben we ook vele superfoto’s kunnen maken, want het weer klaarde ineens op! Dit gebied bestaat uit een ruig, kaal landschap met veel stenen en zwerfkeien uit de IJstijd daardoor heeft het een heel eigen sfeer, een soort maanlandschap. Het leek heel erg op Idre in Zweden, alleen daar waren wel rendieren 😉
En weer rustig naar beneden gekacheld (gemiddelde snelheidstempo vandaag was ca. 10 km/uur vanwege de vele fotostops), ook dit was erg mooi. Onderweg homemade brood, gjet/geitost gekocht en treak, een zoete Noorse lekkernij gemaakt van suiker, room en jeneverbessen (zuurstokachtig).
Even werden we ontgoocheld door het superskicentrum ‘Beitostølen‘. Van natuurschoon en stilte ineens in een jetset skidorp met herrie. Dus snel doorgereden tot vlak voor Fagernes waar we camping Fossen tegenkwamen. Tegen 20 uur zaten we aan de soep met homemade brood, gjetost en bierrrrrrrrrr.
jullie zijn echt aan het genieten, da’s wel duidelijk.
één tip, probeer wel te genieten hè!
😀