Een lange rit naar de Sognefjorden

Vanochtend op de Sæbø Camping in Øvre Eidfjord lekker rustig aangedaan, ontbijtje, afwasje en weer genieten van het uitzicht. Deze heel erg leuke camping hebben we te danken aan het boekje van de ANWB: “Charme Campings”, ook de Flateland camping was daar eentje van.
Ze hebben inderdaad beide hun charmes en doen het boekje eer aan. Ronald heeft deze van Laurens op zijn verjaardag in mei gekregen en het komt nu echt goed van pas!  

We wilden rustig aan doen (sowieso natuurlijk tijdens de vakantie) omdat we richting een camping wilden in Bergen, om daar de stad te bekijken. De route was weer prachtig, met de veerboot bij Brimnes overgevaren en daarna bovenlangs de Hardangerfjorden, weg 7 (een toeristisch aanbevolen en aantrekkelijke route…). Het eerste stuk vond Ronald aantrekkelijker dan Hanneke……

Pffftttt weer zo’n enge weg, smal, langs het fjord zonder al teveel uitwijk mogelijkheden. Gelukkig werd ie halverwege een stukje breder en konden we samen ontspannend naar buiten turen.

Aan deze weg ligt natuurlijk ook een waterval, de Steindalsfossen, die was wel weer erg leuk omdat we eronderdoor konden lopen, met ons ook weer busladingen vol toeristen (net als wij ;)).

In Bergen was de camping, die volgens de Noorse ANWB vereniging aanbevolen was, niet om aan te zien……Lag midden tussen wegen en een in aanbouw zijnd iets en zag er grauw en stenig uit, brrrrrrrrrrr. Tja wat nu? De wijk Bryggen in Bergen overslaan en kijken hoever we komen richting ‘naar boven’? Het is raar maar waar: we kunnen met de camper vaak niet veel anders dan op campings staan, er zijn heel weinig ‘zomaar staanplaats mogelijkheden’. Heel anders dan in Zweden, daar kon je zo een weggetje opdraaien en middenin niets blijven overnachten. Die weggetjes zijn er hier heel weinig, er is vaak alleen de fjordweg en als er al een parkeerplaats is, is deze net naast de drukke weg.

Ja, ter plekke besloten door te gaan en een heel eind omhoog gereden via de E39 tot de Sognefjorden (volgens mij het langste fjord in Noorwegen). Tegen 18 uur hadden we er geen zin meer in en vonden we bij het kleine plaatsje Brekke ‘Camping Botnen’. En hier staan we nu al uren met 3 meter voor onze neus het Sognefjord, te kijken naar een steeds wisselend kleurenschouwspel in lucht en water. Van slapen zal er niet veel terecht komen, het is nu 23.34 uur en donker worden gaat het echt niet meer!

Truste!  en o ja, ook hier een zeehond gespot!

3 gedachten over “Een lange rit naar de Sognefjorden”

  1. Ziet er heerlijk uit! Wat een mooi land!
    Hoop er ook nog eens te komen (in winter) met mijn schatjes ❗ !
    Hoop dat de rest van jullie tour ook zo de moeite waard is, ik zie al uit naar de fotootjes.
    Dikke kus,
    SIL

  2. We zijn weer even online, weldra meer kwijlfoto’s, dus misschien maar even een slabbetje van Renée lenen…
    En Rie, we wensen je toe dat je hier een keer mag staan met je skatjes!

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven