Fietsen door het Kinzigtal

Maandag, de winkelrustdag in Duitsland, en opnieuw stralend weer, wordt een fiets-treindag.

Met de Ortenau-S-Bahn en ons gratis openbaar vervoer ticket kunnen we alle kanten op, maar het handigst is toch te fietsen naar het Zuiden en met de trein terug naar Alpirsbach. De Kinzigtal fietsroute loopt van Freudenstadt tot Offenbach langzaam naar beneden toe (een verval van ca. 200 meter).

Dus met ons fietsje naar beneden roetsjen, zoiets was het in gedachten.

Klopte ook wel, maar af en toe moesten we toch een flinke pukkel nemen en even afstappen. De route was in het begin erg leuk, door bossen, dalen en langs ruïnes, maar verderop ook een heel stuk langs de autoweg, dat kan helaas niet anders in zo’n dal.

We kwamen door een schattig stadje Schiltach, met een ‘Altstadt’ uit de 16e en 17e eeuw, prachtig gerestaureerd. Daar dus thee en koffie gedronken en een tijdje in dit oude stadje rondgelopen. (Was niet te doen hoor voor jou Elles, met je hoge hakken! Allemaal keien, hobbels en gaten in de wegen…).

Daarna doorgefietst langs een oud treinstation en tot Wolfach doorgereden. Ruim 25 km zit erop, maar was eigenlijk een makkie. In Wolfach geluncht en ook hier de stad bekeken. Een prachtige Quan Yin van carneool in een etalage gezien, echt prachtig, maar winkel gesloten, dus zo’n maandag heeft ons een boel geld bespaard  😆

Wolken kwamen aangewaaid (de voorspelling was ook dat het zou gaan betrekken en gaan regenen), dus het station van Wolfach opgezocht en met de trein terug naar Alipirsbach en richting camping gefietst. En daar in het restaurantje stond de tv voor de Nederlanders al klaar voor de wedstrijd Nederland-Chili.

Met een wijntje na het treintje is het goed blogjes schrijven…..