Maandagochtend de 8e juli wilden we dus een eind gaan fietsen, maar niks geen weertype 9! Behoorlijke bewolking en veel wind. En de wifi doet het ook niet, dat hadden we al kunnen weten, want als de wifi op een camping gratis is, is het meestal prut, en bij ‘kostet ingenting’ kun je ook niet reclameren.
Tegen 13 uur klaarde de lucht ineens op en werd het weer wel een 8 waard, vanwege de harde eilandwind net geen 9.
Een dagtocht fietsen zit er dan ook niet meer in. Maar we gaan wel ‘naar de overkant’ fietsen. Op de camping is er een lichte stank van de Oostzee (of Baltische zee), zo’n zeelucht die niet lekker fris te noemen is. Ik zou op deze camping dus niet weken willen staan.
We fietsen met een aantal omweggetjes naar Byrums Raukar. Raukar zijn grote door wind en water uitgeslepen kalksteenformaties, een soort pilaren, die de fietstocht zeker waard zijn! De Zweedse overheid denkt waarschijnlijk dat iedereen hier met een hamer en een beitel naartoe gaat om de Raukar verder uit te hakken, op een andere manier kunnen we het bord bij de ingang namelijk niet verklaren! Ook hier lopen we over allemaal kalksteentjes met fossielen, we struikelen er zelfs over!
Een broodje met kaas en koffie gehaald bij het strandtentje iets verderop en daarna fietsen we terug richting de camping en komen per ongeluk langs Böda Ecopark.
Een ecopark is een stuk terrein van minstens 1000 hectare, waarvan zeker de helft een beetje wild blijft, begrijp ik uit de beschrijving bij de kiosk. Het is volgens ons meer een soort open lucht museum, maar dan met 1 oud huis en een prachtig herenhuis waar ze heerlijk zelfgemaakt ijs verkopen!
Het oude huis stamt uit de ijzertijd, het originele is in 2003 geheel afgebrand en wij zien dus een prachtige replica. We lopen nog een eindje verder en komen op een klein bloemenweitje ineens tientallen vlinders tegen, blauwtjes, Jacobsvlinders, koolwitjes en oranje vlinders, waarvan ik de naam niet weet (vlinderboekje ligt nog thuis op de plank…).
Hier worden we ook voor het eerst bijna lek gestoken door muggen, het moet wel even vermeld worden dat we tot nog toe de muggensteken op één hand kunnen tellen. Zelfs kleine gemene knötjes zijn we amper tegengekomen. Maar hier dus ineens een been vol muggen, dus snel wegwezen! Vast oude ijzertijd muggen 😉
We bestellen een ijsje met 2 bolletjes denken we, de bolletjes zijn echter GROTE bollen in een sorbetglas, dus hier gaan we lekker mee in de tuin van het herenhuis zitten om daarna in een heel rustig tempo terug te fietsen naar de camping.
