Midzomernacht en de Poolcircel

En dan wakker worden op Midsommarafton, (19 juni), Deze is altijd op de vrijdag die het dichtst bij 21 juni ligt.  Ook morgen (de midzomerdag) vieren de Zweden heel uitbundig dat de zomer er is en ze even verlost zijn van alle donkere dagen. De vrouwen en meisjes allemaal in (korte) rokjes, tot groot genoegen van Ronald.

Helaas heb ik geen enkel schattig jurkje meegenomen.

We rijden naar Piteå en vullen de gastank helemaal, dan verder naar Luleå en net ten westen daarvan ligt het oude kerkdorp Gammelstads Kyrkstad. De middeleeuwse granieten kerk stamt uit de 15e eeuw en eromheen staan ruim 400 kleine rode houten huisjes. Deze waren voor de kerkgangers uit vroeger tijden, die van heinde en verre kwamen om naar de kerkdienst te gaan en te overnachten.

We lazen al wel dat het er toeristisch aan toe kon gaan, maar zo erg hadden we niet verwacht, het was bijna hilarisch. Zeker 1000 auto’s stonden schots en scheef overal tussen geparkeerd. Het bokbierfeest in Zutphen valt hierbij in het niets 😉 . Wij kwamen dan ook net aan toen er een kerkdienst op deze feestdag begon, waarschijnlijk was het extra druk. We hebben ons er wel vermaakt.

Daarna door naar Haparanda, (onderweg het eerste rendierechtpaar gespot) met hoge verwachtingen, want per slot van rekening staat deze stad al vanaf Sundsvall op de borden aangegeven. Nou zo druk als het was in de kerkstad, zo uitgestorven was het in Haparanda (tuurlijk, die zaten allemaal daar in de kerk of ze vierden de Midsommarafton met de buren op een camping). Wat een troosteloze bende, een spuuglelijk centrumplein en bizarre straten die net op een scene uit een Stephen King film leken (elk ogenblik kan de hel losbarsten…). Een grote desillusie voor ons, waar we later wel om konden lachen.

Maar 60 km in de Botnische Golf ligt wel weer het Haparanda NP, die we volgens de informatie uit een boek niet kunnen bezoeken, maar we willen dit toch wel navragen bij de Haparandse VVV. Die is dicht en morgen en overmorgen waarschijnlijk ook, vanwege alle feestelijkheden. We zullen zien hoe dit verder afloopt.

Nu snel een camping bezoeken om de Midsommarafton en het plaatsen van de Midsommerstången (versierde midzomerboom) mee te kunnen beleven te midden van de Zweden. Dit is gelukt op camping Kukkolaforsen (stroomversnelling, watervallen van de Tornerivier).

Zaterdag 20 juni stond in het teken van het mogen bereiken van de Poolcirkel. Bij Jokkmokk in Zweden zou kunnen, maar we zagen al een paar dagen geleden dat het daar slecht weer zou worden en net boven Rovamiemi in Finland zou het vandaag 18-20 graden zijn met een prachtig zonnetje erbij volgens ‘weeronline’. En dat was goed gegokt!

’s Ochtends nog een uur lang de VVV van Haparanda gebeld, vanwege het National Park, maar we kregen telkens een bandje dat ze zaterdag vanaf 9 uur geopend zijn, zelfs tegen elven nog. Bandje vergeten opnieuw in te spreken vanwege de Midzomerdag? (en iedereen dus vrij heeft), of gewoon te lui om de telefoon op te nemen? Of te druk? Wie zal het zeggen. Volgens de receptiemevrouw was het VVV kantoor sowieso in het weekend gesloten. Dan geen National Park en rechtstreeks naar de Artic Circle!

Eerst nog richting Övertorneå, waar we ineens de berg (berget) tegenkwamen waar de Kerstman zou wonen, de ‘Luppioberget’. Dus die eerst maar opgereden en de top beklommen. Wij begrepen wel waarom hij deze berg als woonplek heeft uitgekozen: een prachtig uitzicht!

Daarna in Övertorneå (alweer) een achtkantige kerk bezocht, die helaas alleen door-de-week open is. En daarna de ‘Torneälven’ over om aan de andere kant in Finland te belanden. Deze rivier is hier de grens tussen Zweden en Finland. Vervolgens weg 930 gereden, zo’n 80-90 km naar Rovaniemi en daarna nog ca. 10 km doorgereden naar de magische grens: de poolcirkel!

Nou magisch issie alleen geografisch gezien, want eromheen is het een ordinaire toeristenbende. We dachten dat het veel natuurlijker zou zijn, zeg maar een Arctisch gebeuren (hier geen rendier te bespeuren, alleen ‘Rudolf’ op een foto). En waar we al helemaal niet op bedacht waren is, dat er hier een heus Kerstmandorp is, met kerstliedjes en al die door de luidsprekers schallen.

Hahahahaha, na Haparanda weer een illusie armer, heel goed!

We hebben met plezier rondgelopen, het is ook echt heel bijzonder om op zo’n magische grens te staan, hoewel deze elk jaar van plaats wisselt en hoger komt te liggen. Hoe dat precies zit weet ik niet, maar Wikipedia weet er wel alles van 😉 . We overnachten op de Camperplek naast de cirkel. Onze trouwe camper heeft ons inmiddels al 3486 km rond en omhoog gereden!