Op zondag 8 juli slapen we alweer uit! Heerlijk stil is het hier, de eeuwenoude By is nog geen echte toeristische trekpleister. We ontbijten met dikke aardbeien uit Halland in het bos met de zon op onze huid.
En nu? Doel voor de komende week zijn de twee Nationale parken in de buurt van Strömstad. Er zit echter nog een heel stuk kust tussen. Ik pak wat boekjes en zie ineens het blog van Katrien uit Zweden met ‘6 prachtige routes langs de Zweedse westkust’. Ik ben geabonneerd op haar nieuwsbrief. Zij woont in Bohuslän, het gebied waar we nu door rijden.
Na wat geblader ga ik voor de noordelijke Öckeröarna (eilandengroep in de scherenkust van Götenborg). In ruim een uur zijn we er en wachten we geduldig in de rij voor de pont. De ‘Göte’ en de ‘Marie’ varen af en aan. Aangezien veerboten die eilanden verbinden met het vaste land, behoren tot het (vaar)wegennetwerk van Zweden, is dit kosteloos. We mogen als eerste op de ‘Marie’ en na 10 minuten varen zitten we op een eiland midden in het Kattegat.
Mijn camper-app geeft aan dat er 3 camperplekken zijn op deze eilanden. We kiezen de plek met een douche, wel zo fijn met dit weer. Ook een leuke eilandnaam waar we naartoe gaan: Hälsö. Wij vertalen dit vrij naar ‘het gezonde eiland’. Hälso betekent gezondheid en een ö staat voor eiland’.
We komen uit in Hälsö Hamn en staan alweer met de neus aan het water, met uitzicht op het haventje.
Er zijn ontzettend veel eilandjes hier, allemaal met pontjes te bereiken én met leuke namen: Fotö, Öckerö, Rörö, Hönö, Björkö, Grötö…
We maken een wandeling van 1,5 uur over de rotsen van het eiland. Blauw, blauw, blauw.
Op maandagochtend 9 juli vertelt onze Zweedse buurman (die een stroomstekker heeft geleend vannacht), dat het de hele middag en avond zal gaan regenen aan de scherenkust van Götenborg. Eindelijk, de langverwachte regen!
En het klopt, want als we de veerpont Göte verlaten en het vasteland weer oprijden zien we al donkere wolken in de verte. En op het moment dat we de brug van het eiland Tjörn oprijden begint het te plenzen. Heerlijke ozonlucht in de camper. Je voelt de natuur weer ademen….. Op de wegen een schuimend witte watermassa van het opgehoopte vuil en de vettigheid van de afgelopen weken.
Bij het hoofdstadje Skärhamn (met prachtig haventje) stoppen we even om bij de VVV rond te neuzen en voor het eerst van deze reis ook maar eens wat cash geld gepind. We scoren een wandelroute op een klein eilandje verderop: Mjörn.
We parkeren uiteraard weer bij een natuurreservaat en hier mogen we wel blijven staan vannacht. Het is even droog en we besluiten de berg te beklimmen met de prachtige naam: ‘Solklinten’, de zonneklif 🙂
Ha, ha, ha, weinig zon te bekennen nu, maar wel een prachtig uitzicht! Onderweg was het wel wat glibberig door de hevige regenval en zo te zien komt er nog veel meer nattigheid aan. We klauteren snel de berg weer af en net voor een hevige onweersbui zijn we binnen. Goed getimed!
We zijn nog getuigen van een rendez vous tussen een Zweedse man in een rode Volvo en een Zweedse vrouw in een witte Volvo, die ook op deze afgelegen plek komen staan. Na zo 1,5 uur stappen ze weer uit de rode auto, er wordt nog een kratje met iets van de ene kofferbak in de andere geladen en na flink geknuffel vertrekken ze weer elk in hun eigen auto. Tja, we hebben wel even leuk kunnen fantaseren tussen de buien door over de thuissituatie van deze twee.
Tot een uurtje of 11 ’s avonds blijft het onweren en regenen en moeten wij verplicht lezen en blogjes schrijven 🙂
