Onderweg naar Tiveden National Park

Maandag 17 juni vertrek uit Bolmen richting Tiveden NP. Ergens heb ik gelezen dat het hier mooi fietsen en wandelen is. Dus onderweg omhoog kunnen we dit mooi meepikken.

We rijden tussen de twee grootste meren van Zweden door, aan de westkant van het Vättern-meer. Ze zijn immens groot, volgens mij past Nederland er wel in, hihihi.

In één van de vele boekjes over Zweden, die in onze kist liggen, lees ik dat bij het dorpje Habo een houten Kathedraal ligt, waarbij elke stukje hout van binnen beschilderd is. Dus die afslag natuurlijk ook genomen. En ja hoor! Bijna geen plekje hout meer te zien. Het is een prachtige Kyrka! 

Nu is het tijd voor mij om ook eens op de ‘supercooleluchtgeveerdetruckersstoeldieronaldzicheigenlijkheefttoegeëigend’ plaats te nemen. Ik vind het wel een beetje eng, maar ook wel weer stoer. Een voor mij meer dan brede auto, met ook nog eens stuurversnelling (‘schakel aan het stuur’…hihihihi, ik had wat minder bier moeten nemen….), die lang zo soepel niet schakelt als m’n oude vertrouwde Opel en waarbij je bijkans moet dubbelklutsen. Het lukt, af en toe komt er rook uit de motorkap als ik de 4e versnelling met de 2e verwar en het campertje maar niet wil optrekken……

Ronald vindt het na een half uur wel weer welletjes en wil graag weer op zijn troon zitten, dus geeft hij aan dat zijn maag wel erg rammelt en er een lunchpauze ingelast moet worden! Dus hup rechtsaf, een plekje aan het Vättern-meer opgezocht. Broodje pindakaas, kopje koffie, uurtje gelezen en weer ingepakt.

Bij het Tiveden NP (tussen de plaatsen Karlsborg en Askersund) ligt een mooie terrassen camping ‘Stenkällegården’, we zijn bijna de enigen op het veldje. En wat eigenlijk al meteen opvalt is de STILTE. In Noorwegen was het een herrie van jewelste door al het water in riviertjes, klaterend vanaf de rotsen en uit de lucht….. Maar hier…Sttttttttttt……kalme meertjes, vogelgefluit op de achtergrond en soms ineens ‘niets’.

’s Avonds nog een kleine wandeling gemaakt naar het meertje onderaan de camping, een heel boek uitgelezen en geluisterd naar het niets….

We slapen prima in de camper en het kookhoekje werkt perfect, de koelkast is lekker koud, dus wie weet gaan we snel ‘wild kamperen’ (niet te verwarren met wild-plassen, of zou dat er dan ook van komen…)