Senja, Storm en SeeSiek…

Vandaag 7 juli willen we graag in 1,5 uur overvaren van het eiland Senja naar het plaatsje Andenes op de punt van Vesterålen. Andenes staat bekend om zijn walvis- en papagaaiduikersafari’s. Een grote wens is, zoals ik al eerder schreef, nog eens een ‘Hval’ te mogen zien. In dit jaargetijde zit een indrukwekkende bultrug er niet in, maar wel potvissen, dwergvinvissen of orka’s.

Onderweg van Mefjordvær naar de veerpont komen we nog langs prachtige plekjes, o.a. een heuse ‘beach’ en even verderop zien we een zeehondenhoofd boven de zee uitsteken 🙂 . We gaan van de toeristenroute over in een gewone ordinaire weg, maar deze is minstens zo mooi. Ik weet niet welke weg het predikaat ’toeristen’ mag krijgen en waarom. Alle wegen op Senja mogen van mij toeristisch genoemd worden!

Dan komen we bij de opstelplaats voor de veerpont in Gryllefjord en daar horen we dat er helemaal niets gaat varen om 15 uur, want het stormt? Nu waait het hier best wel, maar storm? We hebben geen zin te wachten of het om 19 uur niet meer stormt.

We doen inkopen en rijden naar de dichtstbijzijnde camping 4 km verderop in Torsken, een enorme klim en daling. Hier waait het zelfs amper en de zon schijnt. Dus gaan we direct een flinke was draaien, want de camper ligt al aardig vol na 2 weken ‘ophopen’.

Morgenochtend de website van de ‘Senjafergene’ checken of de storm tussen de 2 eilanden is gaan liggen. Zo niet, dan gaan we naar beneden rijden en via Narvik naar Vesterålen en de Lofoten. Welterusten allemaal 🙂

Woensdag 8 juli staan we om 8.30 op (wekker gezet…) en sjorren direct alles vast en rijden naar de veerbootplek. We staan om 9.10 uur achteraan in rij 4, er zijn 5 rijen, dus dat moet lukken. Koffie gezet en een lekker ontbijtje gemaakt.

Wat is dat toch superhandig zo’n ‘huis-op-wielen’! Zeker in de Scandinavische landen, waar je op heel veel plekken zomaar mag kamperen (allemansrecht). Geen zin meer om verder te rijden? Je zoekt snel een leuk plekje en genieten maar!

De veerpont van 11 uur komt tegen half 11 aangepuft, het is weer een schattig bootje. Wij dachten dat het een grote ferry zou zijn, maar nu we dit zien denken we dat rij 4 er vast niet meer in past. Eerst moeten nl. heel veel kleine auto’s aan de zijkanten en in hoekjes en gaatjes gepropt worden, voor de campers en caravans in het midden mogen gaan staan.

We hebben nu minder geluk. De camper voor ons mag als laatste op de boot, dus 1 minuut eerder opstaan en…. Maar niet getreurd, om de hoek is een ‘brukkt’ winkel, zeg maar een tweedehandswinkel, of in het Zweeds een ‘loppis’. Daar een uurtje rondstruinen is leuk. We kopen een prachtige jaren 60 aandoende inloopmat voor de bijkeuken, voor 5 eurootjes.

Om 14.30 komt de tweede veerboot aan van die dag en Ja! We mogen al snel de boot op! Na 10-15 minuten varen we het fjord uit de open zee op en toe werd het minder leuk voor mij. Ik werd behoorlijk zeeziek. Er hingen al overal zakjes voor kotsende mensen, ik heb deze net niet nodig gehad, omdat ik geen zware maaltijd had gegeten.

Helemaal niet bij stilgestaan dat ik zeeziek zou worden, voor het laatst was dit toen ik 16-17 was en met een pont naar Engeland ging, samen met m’n moeder. Misschien weet zij nog in welk jaar dit was? In ieder geval, Ronald heeft prachtige foto’s gemaakt van de deining, als ik ze snel van links naar rechts bekijk, word ik weer misselijk 😉

Na 1,5 uur is Andenes in zicht en zodra we daar de haven in varen gaat het met m’n maag en darmen direct een stuk beter. We rijden snel van de boot richting het walviscentrum en boeken voor morgen een walvistrip. Vanavond zou ook nog kunnen, maar ik denk dat dit niet verstandig is… voor morgen krijg ik alvast een capsule mee (met ‘ginger’) dat zal helpen tegen zeeziekte.

We hebben er enorm veel zin in en hopen op een walvisontmoeting. De eerste de beste camping die we tegenkomen draaien we op, ‘Andenes camping’, aan een prachtige baai met wit zandstrand.