Donderdag de 20e juni eerst lekker gedoucht (warm water is hier gratis!) om dan vroeg te vertrekken naar het centrum van Filipstad. Stad is een groot woord voor een plaats met maar 6500 inwoners, maar vooruit……
In de enige centrumstraat is wel het meeste te vinden, maar het woord ‘troosteloos’ is nog een understatement voor ons gevoel wat we bij dit stadje hebben. Het is echt een mijnbouwstadje en zo grauw zien de meeste gebouwen en de mensen er nog steeds uit (voor insiders: een zeer groot ‘Ericsons’gehalte…).
Hier worden we dus niet enthousiast van en na de noodzakelijke boodschappen gedaan te hebben gaan we op zoek naar Himmelvid Gård, m.b.v. de routebeschrijving van de moeder van de campingeigenaar…
Nordmark ligt 15 km noordelijk van Filipstad en is een gehucht, het grote huis is prachtig, maar het woord OPKNAPPER staat in koeienletters op ons netvlies geschreven. En wat voor een opknapper, het hele huis is letterlijk afgebladderd en de schuur valt van ellende in elkaar. We hoorden ‘van de moeder van de campingeigenaar’ dat de huidige eigenaar er eerst een bejaardentehuis van wilde maken. Dat is inderdaad een goed idee, maar zoveel geld zit er niet in onze portemonnee…..
Zo dat weten we dan ook weer, geen Filipstad voor ons.
Weer via veel binnendoorweggetjes richting Mora (weg 26 is echt prachtig!), daar even uitgestapt om het rode streekpaard van Dalarna te fotograferen (dat waren we in 2008 namelijk vergeten) en daarna door naar Orsa.
Ik had begrepen dat daar een berenpark en ‘andere wildedieren’-park was, ik dacht een soort natuurreservaat. Bij aankomst in het park bij Orsa blijkt het een groot commercieel-achtige dierentuin/park te zijn. De dieren lopen er wel vrij rond, maar overal zijn mensen (brrrrrrrr….).
We rijden dus nog een stukje door richting Sveg en na een paar km, bij het gehucht ‘Tallhed’ slaan we rechtsaf een binnenweggetje in om eindelijk ‘in-het-wild-te-gaan-kamperen’. Ronald heeft genoeg water ingeslagen, alle toeters en bellen doen het nog in de camper (af en toe een beetje rook uit de motorkap, hihihihihi), dus dat gaat prima.
Hè die paardjes ken ik nog wel.. Laurens ook hè..(16 jaar)