We are going to Abisko….

Even wat anders. Er wordt altijd gezegd dat de Scandinavische landen zo duur zijn. Nou dit klopt gedeeltelijk. We ervaren alleen Noorwegen als heel duur, groente en fruit bijvoorbeeld. Sommige groenten die hier in de schappen liggen komen uit Nederland (tomaten, champignons en de rode paprika).

De alcohol is hier qua prijs het dubbele. In de Vinmonopolet (de staatsalcoholwinkel) betaal ik voor een doodgewone fles rode Chileense Cabernet Sauvignon uit 2013, maar liefs omgerekend € 12,73. En ook het bankafschrift wijst ongenadig aan dat wij hier bij de supermarkten duur uit zijn. Zeker 1,5 x duurder voor een paar boodschapjes bij de Joker, Rema of de Kiwi, dan bij onze vertrouwde Coöp in Eefde 😉

We zijn een half uurtje rijden van de Zweedse grens, die hebben we vanochtend op 17 juli gepasseerd, en nu is alles weer en stuk goedkoper. Yeah!: “We are going to Abisko!”

Abisko is een plaatsje aan het Torneträskmeer én heeft een gelijknamig nationaal park, een paar km ervoor (of erachter…) én is het op 1 na hoogste NP van Zweden. De meest noordelijke is Vadvetjäkka. Misschien dat we die ook nog kunnen bereiken? We gaan het proberen. Het weer zal hierin een grote rol gaan spelen, de cijfertjes zijn niet helemaal gunstig. Zesjes op de weeronline website, wolken en regen. We geloven er niets van! Als wij komen moet de zon gaan stralen toch?

En zeker is de zon gaan schijnen, echt waar! We rijden Zweden in en laten de regenwolken achter ons. We doen behoorlijk lang over de 45 km naar Abisko, dat komt omdat de weg zo ongelooflijk mooi is en we regelmatig stoppen. De E10 heet ook wel de ‘Kongs Olav Veg’ in Noorwegen (King’s Trail) en loopt helemaal van Å i Lofoten tot Luleå. In WOII is hier heftig gevochten, dat kun je o.a. zien aan de memorials langs de kant van de weg.

Voor we Abisko inrijden laten we ons nog verrassen door een mooi ‘Utsikt’. We rijden omhoog tot het plaatsje Björkliden met een schattig stationnetje (de trein schijnt hier 6 x per dag langs te komen en rijdt van Kiruna naar Narvik, dit was vanaf 1902 de ijzerertslijn) en lopen 10 minuten omhoog naar het uitzichtpunt.

Het uitzicht is indrukwekkend. We zien dat we vanuit hier ook een 9 km lange wandeling kunnen maken naar het bergstation, misschien iets voor morgen? Hoewel we al in gedachten hebben om de berg ‘Njulla’ te beklimmen.

De parkeerplaats van het Turistcentrum en het Naturum van het NP is erg druk, dit is een op-en-top wandelgebied voor meerdaagse tochten. Wij vinden nog net een plekje langs de kant van een weggetje. We voorzien ons van informatie over de nationale parken in deze omgeving en rijden verder naar Abisko.

In de verte zie je een uitholling (dal) tussen twee hoge bergtoppen, dit is volgens de infoboekjes het visitekaartje van deze omgeving, ze noemen het ‘de Lapporten’ (de poort naar Lapland).

We slaan boodschappen in voor de komende 2 dagen. Tot onze grote opluchting weer bij een Zweedse Coöp! In Noorwegen amper ‘vegavoer’ te krijgen en hier in een dorpje van niks een hele diepvrieskist vol. Ook weer biologische groenten en fruit, dat lag in Noorwegen nergens in de schappen. Ik nog blijer en gelukkiger 😉

We rijden ca. 10 km terug naar een parkeerplek bij de vroegere ‘Torneträsk hamn’, nu is het niet meer dan een ver verleden op een kaart…

En dan beginnen we op zaterdagochtend tegen 12.00 uur aan de klim naar de top van de berg Njulla. Wij kunnen niet goed de wandelkaarten lezen uit de omgeving, na het eerste kwartier blijkt dat we op een andere route zitten, we lopen aan verkeerde kant van de Abiskojokka, dus terug!

In het boekje van de ANWB ‘Actief Zweden’ staat dat de wandeling en klim die we uitgezocht hebben 6 km is, als ik beter had gekeken naar de schaalverdeling van de km, was snel te zien dat hier niets van klopt. We hebben dan ook geen 3,5 uur gelopen, maar 8 uur en 18-20 km. Das andere koek.

We staan in dubio of we de stoeljeslift naar het bergstation zullen nemen, dat scheelt 600-700 mtr klimwerk, maar dat is niet leuk! We gaan voor het hele rondje! Het is een fenomenale tocht geworden. De klim tot het bergstation was regelmatig heel zompig, er ligt nog sneeuw en dat smelt en de ondergrond is nog koud, dus blijft het smeltwater staan. Spetterwerk en af en toe glijden.

We moeten stukken met sneeuw oversteken. Ik mag eerst, want lichter. Als ik er niet doorzak komt Ronald er snel achteraan. Sommige wolken lijken net penseelstrepen en eentje lijkt op een ufo. Bij het station rusten we even en maken foto’s, de Lapporten is van hieruit prachtig te zien.

Dan nog ca. 1,5 km naar de top, steil omhoog! En bovenop wacht onze beloning, een uitzicht om stil van te worden.

De afdaling en terug naar de camper is nog zo’n 12-14 km schatten we in, we gaan rondom de berg en komen vanaf de andere kant weer bij het Abisko Naturum binnenwandelen. Onderweg zien we een ruigpootbuizerdpaartje met nest in de rotsen, smellekens (valkachtigen, ik heb er nog nooit van gehoord, maar nu wel gezien én gehoord 😉 ) en een blauwborstmannetje die luidt te kennen geeft dat wij niet welkom zijn.

Voor de zekerheid hebben we de geluiden van het Smelleken en de Ruigpootbuizerd opgezocht, en dat was inderdaad wat gehoord hebben:

Ruigpootbuizerd (mp3)
Smelleken (mp3)

De afdaling is ook geweldig, een gedeelte langs de snelstromende Gohpasjokka, Ronald tankt hier zijn waterflesjes bij.  Als we bij Björkliden komen en dan nog 8 km moeten wandelen naar de camper (min of meer langs de E10, de Rallervägen, destijds gemaakt toen de spoorrails aangelegd werden), willen mijn benen niet meer wat ik wil, met name mijn rechter dijbeen en knie protesteren. De laatste 4 km gaan dan ook in een slakkentempo en is behoorlijk soppen door water en modder.

Maar aan het einde van de rit voelen we ons heel goed en vinden we het superknap dat we zo’n tocht hebben gemaakt met onze Hollandsche benen…

We overnachten bij de enige camping in de buurt in Björkliden, waar we tegen 20.15 uur aankomen. Dan moet de camper eerst geserviced worden, want watertank is helemaal leeg en alle waterflessen idem.

Om 22.00 uur zitten we aan de warme hap, daarna douchen, even blogje bijwerken en naar bed met de benen hoog, heerlijk 😉