Op zaterdag 6 september hebben we een ravijnwandeling gedaan. Vanuit het hotel naar Ramosch en via Vnà weer terug.
Op de kaart leek dit een wat suffe wandeling, rechtsaf over de brug en dan rechtuit langs de rivier naar Ramosch.
Hihihihihi, dat ‘langs de rivier’, bleek toch letterlijk een heel ander perspectief te hebben toen bleek dat dit pad op grote hoogte liep, zeg maar een heuse ravijnwandeling.
Was echt prachtig en in Ramosch aangekomen eerst de kerk van binnen bekeken, daarna weer een cappuccino gedronken (wat een straf…) in een pension.
Die hadden we wel nodig voor de zeer steile terugtocht, eerst naar Vnà. Daar moesten we toch weer een cafeïnestoot hebben om vervolgens de wandeling in rustig tempo, in een uurtje naar het hotel, aan te vangen.
En de toch wel allerstevigste wandeling was die van zondag 7 september: de Panoramaweg. Tegen de middag zijn we met de campert naar beneden tot het plaatsje Sur En (‘over de Inn’), wat overigens al een belevenis op zich is, met de heel kleine weggetjes en de kans de grote gele postbus tegen te komen, en dan in z’n achteruit de berg weer op om een veilig parkeerhaventje te vinden (1 x gebeurd dus 😉 ).
Daarna langs een zijriviertje (met diverse watervallen) zo’n 700 meter omhoog met de mooiste uitzichten tussendoor en lekker koel in de kloof bij 23 graden. Na 700 meter kon je nog oploskoffie krijgen en zelfgemaakte Alpyoghurt met ‘Johannesbeerenjam’, van de koeien die daar in de zomer rondlopen. Daarna kun je nog en paar honderd meter hoger klimmen over de pas en kom je in Italië uit. Dat wilden we best doen, maar we waren te laat vertrokken en wilden wel het diner in het hotel verorberen (tot 19.30 uur).
Bovendien is het met de camper naar Val Sinestra (inclusief wachten op de bussen die naar beneden gaan en die je niet kunt passeren) ook nog 45 minuten reistijd (voor 10 kilometer; fietsen in Nederland is sneller). Dus de 700 meter weer omlaag gewandeld, een uur sneller dan omhoog….. Al met al 5 uur onderweg en ca. 45 minuten gepauzeerd; en alleszins de moeite waard!
Zo!
Dat waren de blogjes over de wandelingen in Zwitserland.
We gaan weer retour Duitsland en huis!
MMMMM…….. Zwitserse chocola
Het zijn prachtige foto’s. Smaakt naar vakantie! voor ons dus!