Bevallig Val Sinestra

Na de camping bij Scuol was het zondag vertrekdag naar Val Sinestra. Ik had nog nooit van dit hotel gehoord, maar na dit bezoek zal ik het niet meer vergeten.

Val Sinestra is een voormalig kuuroord in de bergen van het ‘Engardin’ in Zwitserland (kanton Graubünden), nabij het dorpje Sent. Het ligt een beetje op een drielandenpunt (Zwitserland-Oostenrijk-Italië). De meeste bewegwijzeringen en menu’s zijn dan ook in het Duits en Italiaans geschreven.

In de jaren zeventig is het een hotel geworden (Nederlandse eigenaar en personeel) met een prachtig mee-werk concept. Dit houdt in dat de gasten ‘corvee’ hebben: je eigen tafel afruimen, helpen in de afwaskeuken en zelf je kamer schoonhouden en schoon opleveren.

Er komt dus geen personeel checken of de handdoeken (die je overigens zelf mee moest nemen) wel of niet in de was kunnen of om het dekbed recht te trekken. Heerlijk! Wij zijn namelijk na vele sesshins erg bedreven in het omtoveren van een sobere klooster-, in dit geval hotelkamer, tot een waar slagveld.

Binnen 10 minuten staat een lege kamer ineens vol met stapeltjes boeken, papieren, apparatuur (fototoestel, e-reader, opnameapparaat voor de toespraken van Ton (‘onze’ zenleraar), laptops, iPhones, stekkers en snoeren om alles op te laden, draadjes waarvan ik het nut niet weet en hier in Zwitserland ook speciale stekkers met 3 poten, waar dan weer onze Eurostekkers in passen.

Hoopjes kleding, tassen, rugzakken, etenswaren voor in de avond, fles met wijn, fruit, Zwitserse hoestbonbons, en toiletartikelen.

Daar komt dan na 2 dagen meestal nog bij: inmiddels gekochte cadeautjes, VVV informatie zoals route- en wandelkaarten, bezienswaardigheden brochures en bonnetjes. Verder overal lege thee/wijnglazen, koffiekopjes, kommetjes, bestek en ander serviesgoed welke we uiteraard na afloop altijd weer op de keukenkarretjes neerzetten. O ja, en een hoop met wasgoed.

Maar na 8 dagen toeven op een kamer en afreizen is alles weer spic-en-span! Dat gaat alleen minder snel dan die 10 minuten rotzooi maken.

Het hotel ligt in één woord fantastisch, mooier kun je het niet bedenken. Net een plaatje van een ansichtkaart, maar dan in het echt! En wij hebben de mazzel ook nog eens de mooiste kamer te mogen bewonen: de hoogste torenkamer met super-uitzicht.

De kamersleutels zijn een verhaal apart: dit zijn speciale en oude sleutels, die niet één-twee-drie gedupliceerd kunnen worden als je ze kwijt raakt. En het is bovendien een kostbare zaak. Dringende oproep van de eigenaar aan ons, of wij de sleutels alsjeblieft niet mee willen nemen onderweg, maar aan het haakje, aan de buitenkant bij de kamerdeur, willen hangen. Er is in 36 jaar niets gestolen uit het hotel, dus we kunnen met een gerust hart, zonder sleutel, weggaan. De functie van de sleutel ontgaat mij hierbij 😉

Als je een week in het hotel zit dan kun je zonder auto vele kanten op met de bus van het hotel, die je mee kan nemen naar excursies, met de reguliere postbus (een soort Arriva) die let op, maar 3 x per dag vertrekt vanuit Scuol, de dichtstbijzijnde grootste plaats, en retour vanaf Val Sinestra. De reguliere busroute is er alleen maar van mei tot oktober, daarna ligt er te veel sneeuw! En natuurlijk kun je je eigen benenwagen pakken.

Die benen en voeten moeten dan wel in goede conditie zijn, want wandelingen van een uurtje zitten er niet in. De meeste routes vanuit het hotel zijn tussen de 2 en 5 uur lopen. Er is toch 1 klein rondwandelingetjes van een klein uurtje “het filosofenpad”, die je kan lopen bij wat slechter weer of erge vermoeidheid van je vakantie 😉

Het eten is meer dan prima, de keuken en de Stube wordt gedeeltelijk gerund door vrijwilligers, die geloof ik tegen kost en inwoning mogen genieten van de prachtige omgeving. Het eten is sowieso altijd om de dag vegetarisch, en de andere dagen een vlees- of vismaaltijd. Maar je kunt ook elke dag een vega maaltijd krijgen.
Wat opvalt is dat het in tegenstelling tot veel ander hotel- en kloostereten, wat wij gewend zijn, veel minder zout en zoet is en dat er veel, veel (verse)kruiden gebruikt worden om de maaltijden te bereiden. Alleen maar positief dus.

Enige kleine nadeel is dat er niet gepind kan worden in het hotel, dus bij de eindafrekening (voor extra koffie, wijn of hapjes buiten het volpension concept om) moet je wel goed in de gaten houden hoeveel cash je nog in de zak hebt. Je kunt namelijk niet even om de hoek pinnen, dat is 6 km verder en 1,5 uur wandelen door berg en dal.

Al met al een prachtige plek om van een vakantie te mogen genieten, in een volgend blog zal ik een paar wandelingen en uitstapjes beschrijven, die we direct vanuit het hotel hebben gelopen.