Maandag 24 juni om 9 uur uit de veren, buiten ontbeten (we hebben nog maar één keer ’s ochtends in de camper gezeten volgens mij) en de 15 km gereden naar de Döda Fallet. Met de fiets was dit niet leuk geweest, want je fietst alleen maar langs de hoofdweg, asfalt en langssuizende auto’s dus.
‘De waterval des doods’ ligt in Jämtland en is in 1796 ontstaan (beter gezegd: leeggelopen…) na een rampzalige poging van een koopman Magnus Huss (die bekend stond als Vildhussen: ‘Wilde Huss’) de rivier en de waterval onder controle te krijgen.
Tijdens de aanleg van een kanaal, barstte een houten dam, waardoor het 27 km lange meer in 4 uur leegstroomde. En de 38 meter hoge Storforsen waterval was niet meer, zo dood als een pier…
Met dank dus aan de heer Wilde Huss, dat we nu door deze prachtige vallei kunnen lopen. De Europese subsidie, die hier ongetwijfeld voor aangevraagd en gehonoreerd is, is het geld dubbel en dwars waard! Een mooie looproute is aangelegd met allemaal bruggetjes en houten paden en als je extra fit bent kun je ook nog door het bos een 2,5 km lange wildwandeling maken.
(Dat van die Europese subsidies is een anekdote uit een emigratieboek van een gezin, waarbij de schrijfster zich blijft verbazen over de enorme hoeveelheid subsidies die door de EU o.a. verstrekt worden aan Zweden voor zelfs (in haar ogen) de onmogelijkste ideeën).
O ja, en ook nog door de baliemedewerkster een speciale zak chips ‘in de maag laten splitsen’ ;-), gemaakt van amandelvormige aardappels uit de streek: dus Lau, je kunt alvast gaan watertanden!
Op onze route richting de Höga Kusten ligt ook nog een gebouw welke je absoluut niet in een Zweeds landschap zou verwachten: het ‘Thailändska paviljongen’ in het plaatsje Utanede. Dit exotische Thaise monument is in 1897 neergezet vanwege een bezoek van koning Chulalongkorn (de koning van Siam). De gouden decoraties werden in Thailand gemaakt en in 7 miljoen! Stukken naar Zweden verscheept en in Utanede in elkaar gezet.
Tja, dat kan allemaal best en het schijnt ook nog het grootste Thaise paviljoen te zijn op de wereld (buiten Thailand om dan), maar ik vind het gewoon niet passen in het landschap. En binnenin is ie gewoon objectief lelijk! Doe mij dan maar het prachtige bloemenweitje ernaast!
Zo en dan weer rijden naar wat waarschijnlijk ons hoogste punt zal worden van deze reis, het stadje Sollefteå (zo rond de 1900 km van Eefde verwijderd). Dat is een leuk stadje, ff bij de ICA boodschappen gedaan en daarna door, een stukje zuidwaarts, via weg 90 naar Kramfors. Net voor Kramfors een prachtige blauwe trein gespot, die net voor een enorme houtverwerkende fabriek tuft.
Daarna nog een klein stukje verder en een paar km voorbij het plaatsje Ramvik strijken we neer op ‘Snibbens Charme Camping’. Is inderdaad een charmante camping, op een landtong aan het Mörtsjön (meer). Ramvik staat ramvol, maar wij krijgen in onze ogen wel het mooiste plekje toegewezen (ik heb waarschijnlijk m’n liefste glimlach op mijn gezicht getoverd…).
Super uitzicht over het meer, dus dat wordt morgen nog lekkerder wakker worden dan anders! God natt!
