Vanaf zondag 25 juni hebben we een weekje ‘voorgekampeerd’ met de camper bij camping De Wapenberg, ca. 7 km vanaf Apeldoorn. (Ter info: ook dit jaar staat er onder ieder blogje een link naar een interactieve kaart!) Heerlijk rustig de camper in kunnen pakken en genoten van het begin van De Hoge Veluwe (Het Leesten). Wat een weertje!
Een hele week zon met 26 graden en onze nieuwe Skottelbraai uitgeprobeerd met een aantal wokgerechten. Tussendoor gewerkt en naar een seminar geweest. Een relaxt begin van onze vakantie 🙂
Dinsdag 3 juli – In 6 uur via de Autobahn naar Lübeck gereden (alleen een uurtje Stau bij Bremen, merendeels door een ongeluk). We hadden vorige week onze vrienden van vorig jaar, de familie Soltau, geappt. Birthe en Heiko zagen uit naar onze komst, de koffie en koeken stonden klaar in Willinghusen.
Gisteravond appte Birthe dat ze bijna allemaal sinds een paar dagen met een flinke griep en 40 graden koorts in bed lagen. De huisarts was net geweest: strikte rust en antibiotica als recept. Birthe had ook nog eens haar meniscus bezeerd met een val en zat nu met haar been in een brace. Het leek ons allemaal beter dat we hen op de terugweg zouden bezoeken. En nu eens kijken of we de komende 2 maanden van de stroopwafels af kunnen blijven, die we als cadeautje mee hebben genomen….
Op de camping in Lübeck voelen we ons pas echt vakantiegangers, onze vakantie begint NU, met een camper die zich weer eens voorbeeldig heeft gedragen. Ze heeft een paar schouderklopjes gekregen 🙂
En zo met allemaal campers op een rijtje is het best gezellig. De ene buurman gaan naar het eiland Rügen, de ander met zijn net gekochte busje naar Noorwegen en wij …. eerst naar Zweden! We komen tot de ontdekking dat er maar liefst 3 nationale parken in het zuidwesten liggen, die we nog niet hebben bezocht.
Van de 29 nationale parken hebben we er nu 17 bekeken, de teller kan straks bijgesteld worden. En heel, heel misschien, kunnen we ooit het 29e nationale park ‘aantikken’…
Woensdag 4 juli met de boot van Puttgarden naar Rødby in Denemarken, wat een feest! Zon en deinen op het water. In Denemarken is alles goudglanzend en golvend van de korenakkers. Na een paar uur rijden we over de inmiddels vertrouwde Öresundbrug Zweden in.
Zowel bij het uitrijden vanaf de boot in Denemarken als bij het binnenrijden in Zweden worden we door de douane gecontroleerd. Dit hebben we nog nooit meegemaakt in al die jaren. Paspoorten alstublieft! Dat is even zoeken in onze campersafe…. Hadden we niet op gerekend.
Ronald maakt een grapje bij de Zweedse douanemevrouw als zij vraagt waar de reis naar toe gaat. Hij zegt ‘Geen idee…..’ dat moet je niet doen bij ambtenaren, je ziet haar schrikken…. Snel er achteraan ‘We travel around and will visit many National Parks’. Ahaaaaa…. Dat was de goede snaar, of we dan ook naar Stenshuvud gaan? Daar woont zij in de buurt. Ik vraag ‘in Kivik’? En haar gezicht klaart op, precies, daar staat haar huis.
En hup, we mogen verder rijden.
Niet naar Stenshuvud, maar naar NP Dalby Söderskog (Zuiderbos in Dalby), en jawel, om in superlatieven te vervallen: ‘het kleinste nationale park van Europa’ 🙂 Of je nu klein, middelmatig of groot bent, als je er de nadruk op legt, wil iedereen je wel bekijken. En wij tikken NP nummero 18 aan!
We parkeren naast het ‘toalett’, die we na een snelle inspectie besluiten niet te gaan gebruiken. Het is een ‘droogtoilet’ dus gewoon een pot met een gat erin, verder niets. En met dit, al heel lang warme weer, ruikt het er niet al te fris.
Na het eten lopen we de ‘Rundan’ van 2,5 km, het bos is niet alleen de kleinste, maar ook de meest rommelige vinden wij. Een super natuurbos, met erg veel omgevallen bomen, kriskras over elkaar. En daardoor erg mooi.
Als we even aan de rand van het bos staan zien we twee schattige reeënoortjes uit een korenveld piepen….. en even verderop is de heuvelachtige wei prachtig rood gekleurd door de avondzon.
Morgen gaan we vanaf het NP Zuiderbos wandelen door het natuurreservaat, Dalby Norreskog (jawel het Noorderbos!). We zien wel dat het hier al weken ontzettend droog is. Barsten in de grond, alle vennetjes en beekjes staan droog, gras is dor en de berken zijn geelgekleurd.
Geweldig. Belooft veel voor de komende verslagen die we weer met heel veel belangstelling gaan volgen. Overigens zijn de foto’s betreffende “avondlicht over Norreskog” bijzonder mooi als achtergrond op het computerscherm.
Ja, mooi hè, zo’n warme avondgloed!
Daar zal ik dan misschien maar eens auteursrechten op gaan heffen… 😉
Mooi verteld Hanneke! Ik beleef jullie vakantie memories graag mee!??
Volgend jaar ook een overtocht wagen naar Zweden, Helga? 🙂
Heel veel plezier… we lezen met plezier jullie verhalen?
Dankjewel, Monique en John! Gaat het bij jullie nog niet kriebelen…..
Hallo kinders, net je prachtige reisverslag gelezen en de mooie foto’s bekeken, prachtige blauwe luchten. Hier alles oké en we zien uur naar het volgende verslag. Liefs van vaders en moeders ? ?
Fijn, mam, dat alles oké is. We zullen snel weer een nieuw verhaal plaatsen met super foto’s! <3. XXX